دمای شعله شمع یک مقدار ثابت نیست و بسته به چندین عامل متغیر است، اما به طور کلی در محدوده خاصی قرار میگیرد.
۱. دمای تقریبی شعله شمع
در شرایط ایدهآل و برای یک شمع استاندارد (مانند شمع پارافینی معمولی با فتیله مناسب)، دمای شعله معمولاً در محدوده زیر قرار دارد:
- نزدیک به مرکز (سوزش کامل): حدود ۱۴۰۰ تا ۱۵۰۰ درجه سانتیگراد (۲۵۵۰ تا ۲۷۳۰ درجه فارنهایت). این بالاترین دمای شعله است که در آن، هیدروکربنها به طور کامل اکسید شده و نور زرد/نارنجی درخشان تولید میکنند.
- لبههای خارجی شعله (سوزش ناقص): این قسمت خنکتر است و دما میتواند به حدود ۶۰۰ تا ۸۰۰ درجه سانتیگراد (۱۱۰۰ تا ۱۴۷۰ درجه فارنهایت) برسد.
۲. عواملی که دمای شعله را تعیین میکنند
همانطور که در مورد موم و فتیله بحث کردیم، این عوامل تعیینکننده اصلی دمای شعله هستند:
الف. نوع موم (سوخت)
همانطور که پیشتر اشاره شد، ترکیبات شیمیایی موم (پارافین در مقابل سویا یا زنبور عسل) تعیینکننده میزان انرژی آزاد شده در هر لحظه از احتراق است. مومی که انرژی بیشتری آزاد میکند (حرارت احتراق بالاتر)، میتواند شعله گرمتری تولید کند.
ب. اندازه و نوع فتیله (مکانیزم انتقال)
این مهمترین عامل کنترلی است:
- فتیله بزرگ: سوخت بیشتری را به شعله میرساند، که منجر به یک شعله بزرگتر و گرما و دمای بالاتر میشود (اما اغلب با دوده زدن همراه است).
- فتیله کوچک: سوخت کمتری میرساند، شعله کوچکتر و دمای پایینتری دارد.
ج. وجود افزودنیها (عطر و رنگ)
روغنهای عطر و رنگها میتوانند بر دمای شعله تأثیر بگذارند. اگر درصد این مواد بالا باشد، ممکن است فرآیند احتراق را مختل کرده و دمای شعله را به دلیل احتراق ناقص یا تغییر در ترکیب سوخت، ناپایدار کنند.
د. اکسیژنرسانی (محیط اطراف)
دسترسی به اکسیژن در اطراف شعله حیاتی است. اگر شمع در یک فضای بسته (مانند فانوس یا ظرف شیشهای تنگ) قرار گیرد، کمبود اکسیژن باعث احتراق ناقص شده و شعله را سردتر میکند و اغلب با دوده سیاه و دود زیاد همراه است.
نکته کاربردی: دمای شعله برای ذوب کردن موم در اطراف فتیله بسیار مهم است؛ شعله باید به اندازهای داغ باشد که موم ذوب شده را به دمای مناسب برای جذب توسط فتیله برساند، اما نه آنقدر داغ که فتیله با سرعتی غیرقابل کنترل بسوزد.
